Prezes milczy o swoich zausznikach i panegirystach…

Prezes skarży się na lekarzy, którzy jego zdaniem gonią za pieniądzem. Mówił o zawodzie z misją i jako przykład podał księży. Natomiast zapomniał wspomnieć o pędzących za wielką kasą swoich zausznikach i panegirystach. Wystąpienie prezesa PiS jest kapitalną okazją do przypomnienia jednego z naszych felietonów, który ukazał się na blogu dokładnie przed dwoma laty. Główne jego wątki warto przywołać, gdyż to nie pierwszy atak obecnie rządzących na przedstawicieli służby zdrowia.

Lekarze i politycy-parlamentarzyści składają przysięgę. Każda z tych grup decyduje o przyszłości człowieka. O być albo nie być. W pierwszym przypadku o jego zdrowiu, w drugim o jego bycie. W rzeczy samej skala odpowiedzialności niemal wyrównana. U nas jednak jest niezwykle zróżnicowana – tak w sensie tejże odpowiedzialności, jak i wysokości wynagrodzenia.

Kiedy lekarz spartoli robotę – zagrozi życiu ludzkiemu i stanie przed sądem. Kiedy polityk-poseł podejmie błędne decyzje i skarze na poniewierkę pewne grupy społeczne lub zawodowe, powodując gigantyczne straty poprzez poparcie wadliwej ustawy – w okienku telewizyjnym naopowiada pierdoł i praktycznie jest po sprawie.

Lekarze pobierają uposażenia stosunkowo niskie w odniesieniu do skali odpowiedzialności, jaką nakłada ten specyficzny zawód. I aby zarobić porządny pieniądz, tyrają nawet do dwudziestu godzin na dobę. W przeważającej większości tylko w ten sposób rosną te „medyczne fortuny”. Polityk-parlamentarzysta (ci w państwowych spółkach również) każdego miesiąca pobierają w kasie kancelarii sejmu lub wpływa na ich konto niemała sumka odwrotnie proporcjonalna do odpowiedzialności, jaką ponosi w przypadku podjęcia błędnych decyzji. Karykaturalna skala odpowiedzialności.

Każdy z prasowo-telewizyjnych dyskutantów, najczęściej reprezentujący nasz nieszczęsny Sejm, pozwala sobie obarczać znaczną część lekarzy brakiem odpowiedzialności przed pacjentem. Trajkoczą o zagrożeniach itd. itp. Każdy ma jednocześnie świadomość, że praca lekarza jest jedyną specyficzną. A mimo tego spłyca problem i najchętniej „obułby tych ludzi w kamasze”. Paranoja i ekstrawagancka skala odpowiedzialności.

Jeśli nasi szanowni politycy zdają sobie sprawę ze specyfiki zawodu lekarza a także pielęgniarek i stawiają im warunki inne niż reprezentantom innych zawodów, to niech również pojmą, że takie wymagania muszą się również wiązać z odpowiednim wynagrodzeniem. Tym czasem niemal natychmiastowe spełnianie postulatów określonych grup zawodowych, w tym napychanie swoich własnych „politycznych kieszeni” jest jawnym lekceważeniem środowiska służby zdrowia. Żadna w tym troska i prospołeczne działanie, a jedynie strach przed utratą lukratywnych stołków. A więc groteskowa skala różnicowania odpowiedzialności, która nieukrywanie nafaszerowana jest obłudą i hipokryzją.

Prezes chyba dawno nie był u okulisty, skoro nie dostrzega chorobliwej pogoni za wielkim pieniądzem swoich zauszników i panegirystów. Jest to totalna kompromitacja obecnego ministra zdrowia, który w odzewie udzielił tym bredniom poparcia, co jest dowodem, że tenże minister dba o rządzących i fajda we własne gniazdo zawodowe. Przede wszystkim to jednak kompromitacja prezesa PiS, który niemal codziennie daje dowody, że absolutnie nie panuje nad tym, co dzieje się w rządzie i kraju, nie dostrzegając pogoni za pieniądzem ludzi, którzy w zamian serwują społeczności ignorancję i – w przeciwieństwie do lekarzy – zupełny brak odpowiedzialności. Nie można się zatem dziwić rosnącemu społecznemu niezadowoleniu, niespotykanemu w dotychczasowej historii bajzlu. Prezes niech się wreszcie weźmie za „tłuste koty” (te na górze i te na dole) w swoim ugrupowaniu politycznym a lekarzom pozwoli spokojnie pracować. ▄