A gdzie pewność, że się któregoś ranka w krzywe zwierciadło to lustro nie zamieni?

Miałem już o zadymie w sprawie dotacji na łomżyński sport nie zabierać więcej głosu, ale… no właśnie, odezwał się na mylomza.pl Andrzej Korytkowski, według niektórych opinii autorytet od sportu, więc sklecę słów parę dla zasady. Choć nie powinienem, bo według mnie moje poprzednie dwie publikacje wyczerpały temat, dla mnie przynajmniej.

Materiał na mylomza.pl w sprawie dotacji na sport od strony dziennikarskiej bardzo profesjonalnie zrobiony, jego autor – w przeciwieństwie do innego z portali – zapytał o opinię wiele zainteresowanych stron, to pozwala czytelnikowi na przegląd punktów widzenia. Tak się to robi. Mnie, prowadzącego bloga, ta zasadnicza reguła w dziennikarstwie oczywiście nie obowiązuje, z czego niekoniecznie jestem zadowolony.

Przeczytałem z uwagą, całość. „Przemyślenia i uwagi” pana Korytkowskiego do końca mnie przekonały, że prezydent Chrzanowski prawidłowo podzielił dotacje na sport, zrobił to najlepiej, jak tylko można było. Nie przekonał mnie za to pan Korytkowski, pisząc, że nie wypowiada się jako prezes klubu. Wolne żarty. Robi zasłonę dymną, podpierając się funkcją w Łomżyńskiej Radzie Sportu, kreując się na walecznego w interesie ogółu. Przy okazji zabezpiecza się, żeby rano móc w lustro popatrzeć. A gdzie pewność, że się któregoś ranka w krzywe zwierciadło to lustro nie zamieni?

Przeczytajcie „przemyślenia i uwagi” pana Korytkowskiego bardzo uważnie, najlepiej kilka razy w odstępach półgodzinnych. Po takim seansie doznacie rzeczy niesamowitej. Ja przynajmniej zrozumiałem, że pan prezes wyłącznie walczy o swój interes, zasypując nas algorytmami i kryteriami, podpiera się też ustawą, które w jego pojęciu wyłącznie powinny mieć wpływ na wysokość dotacji. Przekaz dla naiwnych, nie do przyjęcia przez samorząd, przez codzienne życie. Przy interpretacji, czy wykładni pana Korytkowskiego sport w mieście uprawiałaby grupka mieszkańców, w części „importowanych”, mając do dyspozycji wielki szmal i komfort naj, naj, naj… a reszta z zazdrością zamieniłaby się w widzów. Nie tędy droga, panie przewodniczący i prezesie Korytkowski.

Niestety, pan Korytkowski zapomina, że przyznane dotacje na łomżyński sport to publiczna kasa, wpompowana do budżetu przez społeczność miasta w formie podatków oraz różnych opłat i danin. I ta właśnie społeczność, oprócz chęci posiadania dobrych chodników i równych dróg, chce także uprawiać sport, począwszy od dziecka aż po seniora. Żeby to marzenie mogło się ziścić, trzeba mieć na to środki. I podejrzewam, że prezydent Chrzanowski ten sygnał od społeczności bardzo poprawnie odebrał i po ludzku ten szmal podzielił. Tak to widzę. To by było na tyle, bo głowa zaczyna boleć i co najmniej pół zęba. Dość. Pozdrawiam Czytelników.

PS. Sport różne ma oblicza i postaci różne, nie tylko lekkoatletyką stoi. Z dedykacją dla pana prezesa i przewodniczącego Andrzeja Korytkowskiego, Polka International (to też sport, na nogach mają tenisówki, które swoją cenę mają, to fakt):