Biedroń ze swoją Wiosną NIE ODKRYWA AMERYKI i siecze kosztownym populizmem…

Dla mnie Biedroń to zmodyfikowany Lepper. Rzec by można, czego wam jeszcze nie obiecano – obieca wam Biedroń. Tyle że to prawda połowiczna, bowiem wszystkie 30 obietnic przewijało się przez wiele minionych kampanii i krzyczało z tub różnych organizacji politycznych i społecznych. Biedroń ze swoją Wiosną nie odkrywa ameryki, lecz serwuje groch z kapustą – trochę od tych, trochę od tamtych, po czym zabełtał w garnku pod publikę, siekąc przy tym kosztownym populizmem. Polska demokracja jest młoda, żeby zrealizować taki program trzeba kilku dekad, gigantycznego zaplecza i kilku mennic a przede wszystkim zwycięstwa wyborczego na poziomie czterdziestu paru procent, i to do obu izb parlamentu oraz prezydenta z dobrym piórem i wiadrem atramentu. Pobożne życzenia, mrzonki, rojenia, wręcz utopia.

Z całym szacunkiem dla uczestników, wczorajsza impreza mogła zaimponować, lecz dla mnie osobiście wyglądała niczym spektakl na cyrkowych podwalinach. Natomiast sam lider wyglądał ładnie, a jak, tyle że z charyzmą mikro. Wystąpienie słabe, bez ikry, nafaszerowane licznymi powtórzeniami, momentami sprawiające wrażenie, jakby mówca nie do końca rozumiał o czym mówi. Porównywanie do Palikota, czy Petru, o czym w dzisiejszych opiniach medialnych czytam, obraża jednego i drugiego, oni mimo wszystko mieli moc i przynajmniej w okresie tworzenia partii zachowywali powagę sytuacji. Biedroń proponuje „tsunami”, nagły zwrot we wszystkich obszarach o 180 stopni, co jest zupełnie nierealne a nawet może się skończyć totalną katastrofą. Spektakl obliczony na poklask, lecz oprócz tego na niewiele więcej.

Lokalne nośniki informują, że Łomża „wysłała” na spektakl Biedronia "reprezentację". Radny z „Przyjaznej” dostał nawet propozycję na objęcie funkcji koordynatora Wiosny w Łomży. Radnemu Dariuszowi Domasiewiczowi życzę powodzenia, mimo ostatnich opadów śniegu wiosna tuż, tuż. Media donoszą, że radny z niektórymi punktami programu się zgadza, z innymi nie, i się zastanowi. Z tego co pamiętam, już kiedyś się zastanawiał, dość długo to trwało. Przypomnę zatem, że „nie można być trochę w ciąży”, jak mawiają wytrawni politycy. Pozdrawiam Czytelników.