„Panie Kruk, żeby pisać o sporcie i jego finansowaniu trzeba się na tym znać”.

Pod moim felietonem o przyznaniu w Łomży dotacji na sport ukazał się taki o to komentarz:

„Panie Kruk, żeby pisać o sporcie i jego finansowaniu trzeba się na tym znać. Łatwo krytykować jak się nie wie na czym to polega. Radzę nie zabierać głosu w sprawach o których nie ma Pan według mnie pojęcia. Łatwo pisać”. (pisownia zgodna z oryginałem)

Należę do przeciwników wyrażania pochopnych opinii i ocen. Jestem zakochany w faktach, i tylko na ich podstawie wyrażam swój punkt widzenia. Przyznam, że powyższym komentarzem Czytelnika jestem zaskoczony, nie ukrywam, iż mnie lekko zbulwersował. Dość agresywnie zostałem wywołany do tablicy, więc pozwalam sobie na słów kilka.

Zacznę od tego, że jestem wielkim przyjacielem sportu. Przez wiele lat byłem wiceprezesem prężnie działającego klubu sportowego. W związku z czym bardzo dogłębnie poznałem mechanizmy funkcjonowania i finansowania podmiotów sportowych. Proszę mi wierzyć, że wiem na czym to polega. Znam problemy i bolączki działania w tym sektorze, więc bez ryzyka pozwoliłem sobie skreślić w dniu wczorajszym felieton. Biorę za niego pełną odpowiedzialność moralną i prawną.

Dla potwierdzenia podam przykład. Byłem jednym z głównych organizatorów Międzynarodowych Mistrzostw Polski Sumo – „Poland Open”. Organizacja tej wielkiej imprezy wiązała się z ogromnym zaangażowaniem wielu osób i wymagała wielkich nakładów finansowych. Osobiście prowadziłem rozmowy z panem Ryuichi Tanabe, ambasadorem Japonii w RP, w których wyniku Ambasada Japonii w Polsce objęła patronat honorowy nad tymi mistrzostwami. Mile wspominam współpracę, pomoc i zaangażowanie pani Kazuko Shiraishi, zastępcę szefa misji ambasady. Jako organizatorzy, aby sfinansować to przedsięwzięcie, nie marudziliśmy, nie wybrzydzaliśmy, lecz prowadziliśmy szerokie rozmowy z władzami miasta i województwa, licznymi sponsorami i cieszyliśmy się z każdego wsparcia finansowego bez względu na jego wysokość. Impreza odniosła wielki sukces sportowy i medialny, wzięło w niej udział dwóch ówczesnych mistrzów świata, z którymi osobiście przeprowadziłem wywiady. Dodam, że byłem także autorem projektu folderu specjalnie przygotowanego na to niecodzienne sportowe wydarzenie.

Działanie w sporcie nauczyło mnie pokory, ale również odpowiedzialności oraz szacunku do faktów. Poznałem kulisy „roboty” w sporcie i wiem, że nie wolno liczyć tylko na gotowe, wychodzić z założenia, że ktoś ma obowiązek dać bo się należy. To tak nie działa. Mam również świadomość, że trzeba szanować wszystkie dyscypliny sportu i wszystkich w nie zaangażowanych. Płytkie krytykowanie „konkurentów do otrzymania dotacji” za złe wyniki jest nieładne, a tak zrobiono właśnie w odniesieniu do piłkarek ręcznych. Posądzanie prezydenta Chrzanowskiego na zasadzie konfabulacji, że środki dla niektórych klubów zostały obcięte za wyborczy rewanż, czy też prymitywny wrzask: „dotacje prezydenta dla swoich” jest mówiąc delikatnie, niepoważne i brzydkie, i pewnie kalekie z prawnego punktu widzenia. Takie dąsanie niczego nie rozwiązuje, stwarza sztuczne problemy. Trzeba się szanować, a nie stosować krytykę „poniżej pasa”. Analiza dotacji miasta na sport za kadencji pana Chrzanowskiego wskazuje, że nikt wcześniej przed nim tak hojnie sportowców z kasy miasta nie „sponsorował”. I wypada to uszanować. W mojej ocenie, podziału środków na sport w Łomży na ten rok dokonano bardzo rozsądnie. Choć wiadomo, że gdyby przyznano więcej, byłoby łatwiej. Nie powinno to jednak wywoływać agresji, lecz mobilizować. Wszystkim działaczom, trenerom i zawodnikom życzę powodzenia i sukcesów. Pozdrawiam Czytelników, autora komentarza, który mnie wywołał do tablicy, także.

PS. Do felietonu dołączam logo rocznicowe Ambasady Japonii w Polsce, które było wykorzystane w materiałach promocyjnych ww. przeze mnie imprezy sportowej oraz zdjęcie wykonane przez moją córkę.