Historia zatoczyła koło. Bo jeśli pan Karski jest kandydatem pana Kaczyńskiego, to czyim kandydatem jest pan Krzysztof Jurgiel?

Moja osobista małżonka przyniosła do chałupy w południe ulotkę wyborczą kandydata kreującego się na rycerza, dr hab. Karola Karskiego prof. WSE. Poczytałem, czasami to robię. I co się okazuje? Absurd goni absurd.

Prezes Kaczyński pisał do łomżan jesienią ubiegłego roku: „Agnieszka Muzyk to najlepszy wybór dla Łomży”. Efekt twórczości pisarskiej Prezesa jest wszystkim znany. Mamy kolejne wybory, tym razem Prezes Kaczyński napisał: „głos oddany na profesora Karola Karskiego 26 maja będzie słuszną decyzją”. Jedno i drugie sygnował swoim podpisem Jarosław Kaczyński. Mało tego, w ulotce wyborczej Karola Karskiego jest jeszcze mocniejszy nagłówek: „Profesor Karski jest kandydatem Jarosława Kaczyńskiego”. Współczuję członkom tej partii, i wcale się nie dziwię, że w Łomży są w jej strukturach podziały, skoro sam szef partii takie podziały w swoich strukturach publicznie wznieca. Ktoś może powiedzieć, co wolno wojewodzie, to nie tobie… Nie zgadzam się, to nie jest prywatny folwark, to jest wielka polityka i odpowiedzialność niemała.  

Nie dziwiłbym się, gdyby na ulotce widniał np. taki zapis: profesor Karski jest kandydatem Lecha Kołakowskiego. Być może byłoby to też trudno akceptowalne dla niektórych, lecz w jakimś stopniu zrozumiałe, gdyż pan Kołakowski jest mieszkańcem Podlasia i będzie głosował w okręgu kandydata Karskiego. Nie dość, że Prezes Kaczyński nie będzie głosował w okręgu podlaskim, to na dodatek jest szefem partii, a to do czegoś zobowiązuje. Ja sądziłem, że wszyscy kandydaci PiS są kandydatami Prezesa PiS, że stanowią jedną drużynę.

Jeśli już o drużynach. Mamy trzech posłów z okręgu łomżyńskiego: Bernadetę Krynicką, Kazimierza Gwiazdowskiego i Lecha Kołakowskiego. Wszyscy są z PiS, powinni więc stanowić drużynę. Trzy dorosłe osoby, z jednego ugrupowania, nie potrafią się dogadać, aby wesprzeć jednego kandydata, przynajmniej w powiecie łomżyńskim, co potrafił zrobić Starosta pan Szabłowski i wielu wójtów. Posłowie zaś nie potrafią się dogadać w wielu innych istotnych sprawach. Rozmawiający ze mną mieszkańcy Łomży mają nadzieję, że ten rok będzie przełomowy, i w ich ocenie jeszcze w tym roku dojdzie wreszcie do uzdrowienia atmosfery w łomżyńskich strukturach PiS. Oby, w co nie bardzo chce mi się dzisiaj wierzyć, bo mam przesłuchy, że za duży wpływ w ich działalność mają osoby nie będące członkami tego ugrupowania a są jedynie kauzyperdami z tzw. „doskoku”.

Wracam do tematu. Historia zatoczyła koło. Bo jeśli pan Karski jest kandydatem pana Kaczyńskiego, to czyim kandydatem jest pan Krzysztof Jurgiel? W minionych wyborach samorządowych kandydatem Prezesa Kaczyńskiego na prezydenta Łomży była pani Muzyk. Czyim więc kandydatem był pan Chrzanowski? Okazało się, że był kandydatem szerokiej rzeszy mieszkańców. Idąc takim tokiem rozumowania, historia ma prawo się powtórzyć. Jeśli pan Karski jest kandydatem Prezesa Kaczyńskiego, to nie można wykluczyć, że kandydatem łomżan w nadchodzącą niedzielę będzie pan Krzysztof Jurgiel. Taki scenariusz jest całkiem możliwy. Pozdrawiam Czytelników.

PS. List poparcia Prezesa Kaczyńskiego dla pani Muzyk okazał się jakby niedźwiedzią przysługą. Czy aby słowa poparcia dla pana Karskiego, podobnie sygnowane podpisem Prezesa Kaczyńskiego, nie okażą się taką samą przysługą? Jakby nie patrzeć, pisarskie zabiegi Prezesa Kaczyńskiego, wbrew intencjom, być może stawiają pana Jurgiela w komfortowej sytuacji. Z różnych powodów życzę panom Jurgielowi i Frankowskiemu sukcesu. Dzierżą kluczowy atut: nie są ze stolicy, są z Podlasia.

.........................................................................................

Z ostatniej chwili!

Fotka zauważona przeze mnie na Twitterze przed 2 godzinami, zamieszczona przez jednego z radnych łomżyńskich, którą pozwalam sobie krótko skomentować:

Skandal. Ulotki dr hab. Karola Karskiego vel Rycerza wtargnęły do kościoła. Msza w łomżyńskiej katedrze, w wejściu stolik z ulotkami kandydata PiS do Parlamentu Europejskiego.

To profanacja, totalna kompromitacja i dyskwalifikacja łomżyńskich hierarchów. Czyżby przestano odróżniać mszę od politycznej propagandy? Czy Łomża się na to godzi? Przypuszczam, że częściową odpowiedź na te pytania uzyskamy 26 maja.