Czy przewodniczący Olszewski nie powinien honorowo rozważyć złożenia rezygnacji z pełnionej funkcji?

Powiedzenie mówi, że żałoba jest możliwa, gdy znasz fakty. Czy w odniesieniu do abp Juliusza Paetza ma ono odniesienie? Co bardziej ostrożne media po śmierci arcybiskupa pisały, że był postacią kontrowersyjną. Nie można się z tym poglądem zgodzić. Określenie, że ktoś jest kontrowersyjny nie jest zarzutem. Abp Juliuszu Paetz był kimś zgoła innym, dlatego odstąpiono od zastosowania norm Kodeksu Prawa Kanonicznego i pochówku dokonano nie w archikatedrze, lecz na zwykłym cmentarzu. Ta decyzja Konferencji Episkopatu Polski była wymowna i o żadnej kontrowersji nie może być mowy. Nie z powodu kontrowersji Watykan, na polecenie Jana Pawła II zastosował wobec tej postaci zakaz udzielania sakramentów święceń i bierzmowania, głoszenia kazań, konsekrowania kościołów i ołtarzy, a także przewodniczenia publicznym uroczystościom.

Podczas wczorajszej sesji Rady Miasta Łomży, jej przewodniczący Jan Olszewski rozpoczął posiedzenie od uczczenia minutą ciszy zmarłego abp Juliusza Paetza. Podjął taką decyzję, bo jako szef rady miał do tego prawo. Faktem jest, że postawił radnych przed tzw. „faktem dokonanym”. Ale nie do końca się z tym zgadzam. Podobne prawo, jakie miał  przewodniczący, mieli radni, którzy czując się niekomfortowo tą sytuacją mieli prawo opuścić na ten czas salę obrad. Z tego prawa skorzystał radny Artur Nadolny, co wcale nie znaczy, że trzeba robić z niego bohatera. Uczynił to zgodnie ze swoim sumieniem. Nie mi osądzać, czemu inni radni nie skorzystali z tego prawa. Być może nie mieli takiej potrzeby, a może zabrakło im odwagi?

Czy to zajście na sesji można rozpatrywać w kategorii skandalu? Nie wiem, być może. Natomiast skłonny jestem do poglądu, że przynajmniej części radnych zabrakło roztropności, szybkiej oceny sytuacji a przede wszystkim odwagi. Pamiętam natomiast, jak część posłów PiS ostentacyjnie opuściła salę obrad nie chcąc uczcić Tadeusza Mazowieckiego, o którym można mówić bez ryzyka, że był osobą kontrowersyjną, ale na pewno nie był złym człowiekiem.

Zauważyć przy tym trzeba, że czynienie dobra nie może usprawiedliwiać czynienia zła, a sprawowanie publicznej funkcji  i mandat do podejmowania decyzji nie może usprawiedliwiać głupoty. Nie można rozporządzać sumieniami innych. I tak na przyszłość: granica między kalkulacją a podstępem jest bardzo płynna, warto o tym pamiętać. Pozdrawiam Czytelników.

PS. Strach pomyśleć, jakie jeszcze pomysły a w ślad za nimi decyzje mogą w przyszłości przyjść do głowy przewodniczącemu Janowi Olszewskiemu. W obliczu tego, że w tym samym czasie minutą ciszy upamiętniono śmierć jeszcze jednej osoby, to czy w świetle zaistniałych okoliczności przewodniczący Olszewski nie powinien honorowo rozważyć złożenia rezygnacji z pełnionej funkcji?