Utopijne wizje Bosaka…

Kandydat Konfederacji na prezydenta RP, Krzysztof Bosak, odwiedził Łomżę. Przy pierwszym odbiorze może zaskoczyć i wywołać wrażenie, że jest obkuty w kluczowych zagadnieniach wewnętrznej i zewnętrznej polityki Polski. Przy głębszej analizie łomżyńskiego wystąpienia kandydata Bosaka okazuje się, że ślizgał się dotykając poszczególnych zagadnień, a jego wiedza w tym zakresie jest na poziomie rudymentarnym, na potrzeby kampanii wyborczej, w żadne swej części nie jest odkrywcza i nie jest w stanie zaskoczyć słuchacza.

Chciałbym być wiarygodny w ocenie łomżyńskiego wystąpienia Krzysztofa Bosaka, napiszę więc, że głupio nie gadał, lecz obracało się to w sferze teoretyzowania, wypłukanego z konkretów. Zaś w odpowiedziach na pytania uczestników spotkania roztaczał utopijne wizje, których realizacja nie ma szans powodzenia. Był to jednak sprytnie serwowany przekaz, widać, że z dobrze rozpisanym scenariuszem, mogący szczególnie młodych słuchaczy uwieść swą ofertą, która wprawnego słuchacza – obeznanego w tajnikach wyborczych spektakli – nie jest w stanie porwać. Generalnie wystąpienie Krzysztofa Bosaka w Łomży nie niesie w sobie jakiejś spójnej filozofii, mogącej na dłużej zapaść w pamięci słuchaczy. W konsekwencji jawi się, jako nijaka oferta wyborcza. Zgodzę się w pełni z Krzysztofem Bosakiem, że nie jest ofertą dla wszystkich. Dodam, że ofertą mało rozumianą, obarczoną poważnym błędem, niesie bowiem w sobie ideologię a nie konkretne co i jak, czego właśnie wyborca głównie oczekuje.

Reasumując. Oferta wyborcza Krzysztofa Bosaka jest uboga, poszukująca monopolu na prawicowość, rezerwująca sobie refleksyjność. Słaby to intelektualnie kandydat, który pozostałym kandydatom odbiera możliwość wniesienia nowej jakości do polskiej polityki. To brzmi, jak uzurpowanie sobie prawa do jedynie słusznych poglądów i racji. Kandydat Bosak nie przekonuje mnie, że jest jedyną realną szansą na zmianę, bo nie jest. Twierdzenie, że „mam swoje przekonania i ich nie zmienię” jest w moim odbiorze standardowym truizmem, który do mnie nie trafia. Podobnie jak słowa, że do prezydentury „ze swoim doświadczenie jestem do tego gotowy i merytorycznie i mentalnie”. Odnoszę wrażenie, że jest to stwierdzenie na wyrost. Pozdrawiam Czytelników.