Stara śpiewka…

Radny Dariusz Domasiewicz jest bardzo aktywny, tym razem postanowił ratować sport w Łomży. Na razie polegało to na zwołaniu konferencji prasowej, podczas której radny oznajmił wszem i wobec, że środki publiczne na sport trzeba dzielić uczciwie. Podzielam pogląd radnego, że tak trzeba i zawiadamiam, iż radny się ze swoją sugestią spóźnił, bo właśnie niedawno Rada Sportu i prezydent Łomży dokonali tego podziału tak jak chce radny, czyli bardzo uczciwie. Fakty to potwierdzają.

Dowodem, że dokonano tego zgodnie z literą prawa i z szacunkiem dla całego gremium sportowego w Łomży, była właśnie dzisiejsza konferencja prasowa, na której swój żal wyrazili tylko dwaj prezesi dowodzący klubami sportowymi, a jest ich w Łomży ponad dwie dziesiątki. Zatem trafność Rady Sportu i prezydenta Łomży we właściwym podziale środków jest imponująca. Jak wcześniej pisałem, władze miasta a głównie prezydent otworzyli wreszcie przestrzeń dla sportu, bez wyjątku dla każdego, co najlepiej było widać na uśmiechniętych twarzach sportowców i trenerów na gali przy wręczaniu tytułów Łomżyński Laur Sportu 2019.

Bardzo doceniam osiągnięcia sportowe klubów, których prezesi wystąpili w dniu dzisiejszym na konferencji prasowej. Jestem na sto procent przekonany, że podobne zdanie mają Rada Sportu, prezydent i samorząd. Mam jednak jeszcze jeden, tym razem niewygodny pogląd dla uczestników konferencji. Otóż Rada Sportu i prezydent, poprzez uczciwy podział środków wyprowadzili sport w Łomży z podziemia i otworzyli wrota do przyszłych sukcesów. Wreszcie Łomża nie tylko lekkoatletyką i boksem stoi. Masowość sportu to klucz, co uczciwie jeden z prezesów na konferencji przyznał. Brawo Rada Sportu, brawo prezydent Łomży, otworzyliście szeroką przestrzeń dla łomżyńskiego sportu dla każdego. Prezydentowi Łomży udało się wreszcie rozbić „klanowość”, poprzez wypracowanie modelu pozwalającego cieszyć się ze sportu tym, którzy byli dotychczas spychani na margines. Sportowcy osiągający obecnie wysokie wyniki potrafią sobie w tych zawiłościach poradzić, obronić pozycję mimo uszczuplenia środków, co jest nieuniknione. Ja byłbym za tym, aby już jutro zorganizować konferencję prasową, by mogli w tej kwestii wypowiedzieć się prezesi i sportowcy wreszcie zauważeni.

Konferencja zeszła się w czasie z wypowiedzią „najważniejszej sportsmenki” w mieście, w jednej z lokalnych rozgłośni radiowych. Miło było słyszeć, kiedy oznajmiła Łomży, że ma wielki żal do trenera za wywołanie konfliktu z samorządem. Nie znam szczegółów, lecz przyznaję tej pani rację. Mniej zadowolony byłem, kiedy lekkoatletka obciążyła samorząd, a więc radnych, swoją rezygnacją z przygotowań do olimpiady. Aż rwałem się z zadaniem pytania, ile razy pani sportsmenka do olimpiad się chciała przygotowywać i co jej w tym przeszkadzało? Ale zadowolona była ze stypendium, twierdząc, że jej się należało, dodając przy tym, że gdyby było mniejsze na pewno by go nie przyjęła. Ku mojemu zadowoleniu potwierdziła, że nadal będzie biegać. Bo na ulicznych biegach płacą, pozwoliła sobie dodać.

Reasumując. Jeszcze się taki nie urodził, żeby każdemu dogodził. Prezydent Chrzanowski dokonał niebywałej sztuki, bo większości właśnie dogodził. Starymi śpiewkami nie ma się co przejmować, trzeba rozumieć i poprawnie interpretować realia, wiązać koniec z końcem i przeć do przodu. Pozdrawiam Czytelników.

PS. Radny Dariusz Domasiewicz po raz kolejny wspomniał o finansach miasta. Dziwię się, bo nie raz udowodnił, że za bardzo się na tym nie zna. Sugeruję korepetycje u pani Skarbnik Miasta. Argument jednego z prezesów, że jedni prezesi przyznawali środki drugim prezesom pachnie hipokryzją. Prezes będąc ówcześnie przewodniczącym Rady Sportu nie przyznawał /opiniował/ środków dla swojego klubu?