Jestem nieodpowiedzialny… okazuje się, że próba pokazanie faktów i prawdy zamieniła się znienacka w stalking…

Przez niniejszy blog nie przebiegły fakty i prawda, lecz stalking. Tak twierdzi „sportsmenka”, która zapowiedziała kontynuację biegu. Ja sądzę wręcz przeciwnie, a że w powyborczej irytacji komuś puściły nerwy… cóż, twierdzi to wyłącznie na własną odpowiedzialność. Ja wiem, co to jest stalking.

Czy wyrażanie opinii oraz poglądów na sprawy i o kandydatach w ferworze kampanii wyborczej na blogu świadczy o nieodpowiedzialności? Czytelnicy, z którymi miałem mniejszy lub większy kontakt przez ostatnie półtorej miesiąca twierdzili z cała stanowczością, że jest ich za mało. Kto ma rację, łatwo więc osądzić, gdyż codzienność czyni najlepszą moim zdaniem weryfikację ludzkich oczekiwań i zachowań.

Jestem nieodpowiedzialny, pozwalając sobie na wyrażanie ocen w granicach prawem dozwolonych? Być może tak, według części odbiorców. Ale staram się nie oglądać na innych, biernych oraz nadbiernych i uczciwie wyrażam chęć uczenia się demokracji. Mam odwagę cywilną o tym pisać w przeciwieństwie do „osobistości” uwielbiających iść w zaparte, doktrynerskich, ubóstwiających swoje „ja”. Są wręcz specjalistami w wynajdywaniu cudzych błędów, szukaniu kozłów ofiarnych i czują wstręt do nie swoich sukcesów. Cieszę się, że w minionych wyborach mieszkańcy dokonali słusznej gradacji ludzkich postaw.

Doszły do mnie słuchy, że rujnuję dorobek „wielkich” tego miasta, by kosztem ich wynieść na piedestał innych. Każdy uczciwy i logicznie myślący człowiek doskonale wie, że autentycznego dorobku nie da się zrujnować w żaden sposób. Fantasmagorie łatwo obalić jak najbardziej. Głupim ten, kto myśli inaczej. Zapewne pluto by na mnie na ulicy, gdybym sobie kłamliwie na to pozwolił.

Podziwiam ludzi, którzy uczą się na błędach. Sam do takich należę. Część przedstawicieli łomżyńskiej socjety tego nie potrafiła i nie potrafi, bowiem brak wolnych mediów przyzwyczaił ich do uzurpowania i bałwochwalstwa, dyletanctwa i sprzeciwu wobec wszystkiego co inne, co psuje ich stałe schematy i równa zawiłe ścieżki, więc postawy im od zawsze obce a noszące w sobie autentyczne znamiona demokracji i wolności słowa.

Jeśli ja jestem nieodpowiedzialny, szanowni konformiści, to jak was nazwać? Geniusze, fenomeni, mędrcy, nieomylni, indywidualiści? A może szamani, znachorzy, egzorcyści, magowie, wodzowie? Wybierajcie, jest z czego!

Sądzę, że w czasie minionych wyborów każdy odnalazł odpowiednie miano, które wpłynęło na decyzję, kiedy stawiał znaczek w kratce na „tak”, wybierając „tę” lub „tego”. Mam nadzieję, że ci, na których postawiliście nie posądzą was o brak odpowiedzialności, lecz uczciwie podziękowali i z determinacją zajmą się waszymi i miasta problemami, bez arogancji, wyniosłości i bałwochwalczego oblicza.

Zapewne w opinii niektórych „możnych” tekst powyższy także zostanie nazwany brakiem odpowiedzialności z mojej strony. Niech tak pozostanie. Nie mam zamiaru więcej na blogu udowadniać, komu tak naprawdę w tym mieście brak wyobraźni. Ilość wejść na bloga każdego dnia jest dla mnie najwłaściwszą miarą i oceną ludzkiej odpowiedzialności. I za to Czytelnikom serdecznie dziękuję. Szczęść Boże.

PS. Co do stalkingu… w odniesieniu do publikacji na niniejszym blogu, poczekam na interpretację prawną organów do tego powołanych.