Łomżę czeka cenowe tsunami i carska Rosja… chyba że wybierzemy...

Jak słucham wywodów kandydatki Muzyk na wizji czy czytam jej wypowiedzi w prasie, to odnoszę wrażenie, że jak jej nie wybierzemy na prezydenta, to nawet za możliwość chodzenia po ulicy będziemy musieli płacić a ceny za wszystko wzrosną. Pani Muzyk wyssanymi z palca argumentami straszy mieszkańców wzrostem cen ścieków, ogrzewania… I winny temu wszystkiemu będzie pan Chrzanowski. Rozumiem z tego, że jak p. Muzyk zostanie prezydentem, to Łomża będzie miastem mlekiem i miodem płynącym. Zastanawiam się czasami, coraz częściej, czy p. Muzyk słyszy siebie?

Na dzisiejszej konferencji po raz kolejny dała dowody, że nie wie co to jest samorząd i na jakich zasadach funkcjonuje. Przypomnę więc, że te sprawy reguluje ustawa. Nie rozumiem zatem krytyki płynącej z ust p. Muzyk w kontekście próby posadowienia w mieście ubojni. Zarzut postawiony prezydentowi Chrzanowskiemu jest niedorzeczny i świadczy o inkompetencji kandydatki. Prezydent, jak każdy włodarz miasta, w trosce przede wszystkim o ewentualne znalezienie miejsc pracy dla mieszkańców, rozpoczął procedurę umożliwiającą posadowienie takiego zakładu. Miał do tego prawo, a wręcz obowiązek. W przeciwnym przypadku mógłby paść zarzut, i pewnie by padł, że nie korzysta z możliwości rozwojowych miasta. Średnio inteligentny człowiek doskonale wie, że usytuowanie takiego typu zakładu w mieście wymaga skomplikowanej procedury, w tym między innymi przeprowadzenia rozprawy administracyjnej ze względu na znaczącą uciążliwość dla środowiska (Dz.U. Nr 213, poz. 1397 ze zm.). Prezydent wykonał jedynie swój podstawowy obowiązek, dobrze zapewne wiedząc, że bez zgody mieszkańców taki zakład w mieście nie powstanie. Reakcja mieszkańców była naturalna i świadczy, że rozumieją co to jest samorząd. Skorzystali z przysługującego im prawa i temu się sprzeciwili, czemu prezydent przyklasnął. I słusznie. Zupełnie nie rozumiem, czemu kandydatka Muzyk stawia zarzuty i wyolbrzymia coś, co odbyło się z każdej ze stron w granicach prawem opisanych. Żeby brak zgody zaistniał, ani poseł Kołakowski, ani p. Muzyk nie musieli w tym uczestniczyć, mieszkańcy sobie doskonale poradzili. Przekuwanie teraz tego w sukces, na potrzeby wyborcze jest po prostu miałkie. Nie dajmy się zwariować.

Zarzut w sprawie jakości wykonanych dróg i filharmonii skierowany bezpośrednio do kontrkandydata jest niepoważny, małostkowy i na wyrost. Podczas prowadzenia tak poważnych inwestycji zawsze może dochodzić do skutków ubocznych, błędów, nietrafionych wyborów, o czym m.in. wspomniał p. Maciej Borysewicz udzielając wywiadu niniejszemu blogowi. Z problemami jakości wykonawstwa boryka się wielu inwestorów, poprzednie władze i jeszcze poprzednie i przyszłe też, ale to nie powód do larum, lecz bodziec do szukania rozwiązań. Trzeba zdobyć się na wyrozumiałość a nie od razu bezczelnie policzkować, bo to niczego nie załatwia. Powtarzam do bólu, ten nie popełnia błędów kto nic nie robi.

I jeszcze krótko o szalecie miejskim i jego kosztach. Ja się cieszę, że nie będę zmuszany do robienia „płynnego i stałego” w czyjąś prywatną rurę. Ja chcę to robić w rurę publiczną, rurę demokratyczną. Stworzenie takich warunków musi kosztować, sądzę, że produkt finalny będzie cacy. Właśnie dlatego od czasu do czasu, jak mi się w przelocie zachce, do tego demokratycznego szaletu zajrzę. Ale przez szalet do władzy?

Pod koniec konferencji p. Muzyk poinformowała, że stawiała władzy mnóstwo drażliwych pytań. Zapytam skromnie, a kto je słyszał? Nie było odpowiedzi, trzeba było je walić odważnie, głośno, publicznie na sesji. Czemu wtedy nie była p. Muzyk taka mądra? Opowiadanie takich rzeczy w czasie kampanii wyborczej trąci konfabulacją, bo dowodów niestety nie usłyszeliśmy. Padła też propozycja wspólnej debaty z p. Chrzanowskim. Czy Prezydent z tego skorzysta? Nie mam zielonego pojęcia. Na koniec kandydatka z przytupem oznajmiła, że ta jej dzisiejsza alokucja nie jest ostatnią, będą następne. Czekamy.

Warto na koniec zapytać, jak długo kandydatka Muzyk będzie szantażować miasto i jego mieszkańców? Do mieszkańców płynie czytelny przekaz, albo wybiorą p. Muzyk na prezydenta, albo Łomżę czeka cenowe tsunami i carska Rosja. Kandydatka słusznie proponuje: wybierajcie! I pewnie 4 listopada mieszkańcy wybiorą.