Przebrnęliśmy przez maraton… teraz przed nami sprint…

Nawet na moment nie zaświtała w mej głowie myśl, by ukrywać radość z wyniku wyborów prezydenckich w minioną niedzielę. Wybory w pierwszej turze pokazały, czego mieszkańcy Łomży chcą. Zdecydowana wygrana Mariusza Chrzanowskiego w każdym z 32. obwodów głosowania wyraźnie o tym świadczy. Łomżanie opowiedzieli się za spokojem i bezpieczeństwem dnia każdego codziennego, co na dzień dzisiejszy ten akurat kandydat gwarantuje. Jednocześnie wyborcy, tak mocno popierając prezydenta Chrzanowskiego, jasno wskazali czego nie chcą. Zwietrzyli podstęp i odepchnęli partyjno-kościelne ambicje oraz rządowe obiecanki bez pokrycia. Wyrażone zresztą w formie szantażu. To, że Mariusz Chrzanowski dostał tak silne (dubeltowe!) poparcie w pierwszej turze jest dowodem, iż styl sprawowania władzy i rzutkość, jaką przed czterema laty zaproponował Łomży i co gwarantuje przez kolejną kadencję, społeczność w zdecydowanej większości akceptuje.

Wynik pana Chrzanowskiego stanowi niemal dwukrotność wyniku każdego z dwóch kandydatów, którzy załapali się na "wstępne" podium. Jest miażdżący. Różnica między kandydatem PO a kandydatką PiS mikra jest, świadczy bardzo na jej niekorzyść. Mimo awansu do drugiej tury, jej wynik
/żadnego zwycięstwa w jednym choćby obwodzie/ należy rozpatrywać w kategorii wielkiej klęski. Dowodzi ponadto, że wyborcy nie lubią kombinowania, krętactwa, mataczenia w wykonaniu polityków. Miasto jest żywym organizmem i nie powinno się na nim robić takich eksperymentów. A już szczególnie nieczytelnie i w ostatniej chwili. Na tym nielogicznym mianowaniu i testowaniu w wykonaniu politycznych aparatczyków, wyborcy wykonali wyrok. Przy okazji skorzystał na tym kandydat PO, robiąc w Łomży dla swojego ugrupowania historyczny wynik.

W walce o honor miasta przebrnęliśmy maraton. Teraz przed nami dwutygodniowy sprint i dawno oczekiwana meta. Zmian kolejności na podium nie należy się spodziewać. Druga tura daje jedynie szansę wiceliderce na otarcie łez i zabezpieczenie do obrony przed totumfackimi. Sądzenie, że ostateczny wynik może ulec zmianie graniczy z brakiem zdrowego rozsądku. Nie wierzę bowiem, by elektorat kandydatów z pierwszej tury zechciał oddać Łomżę w partyjno-kościelne ręce. Choć przestrzegam i radzę, że przed stanięciem w blokach startowych do nadchodzącego sprintu warto zrobić roztropną przebieżkę po mieście, mimo mocno udokumentowanej przewagi. Walka bowiem toczy się o trofeum szczególne, gramy o honor miasta i jego mieszkańców.