Psychopata to bestia, która udaje ludzi…

Rozejrzycie się. Zdarza się, że taki człowiek bez sumienia piastuje ważne stanowisko. Czyni to jednak dzięki swojemu darowi przekonywania, manipulacji, kłamstwami, bezwzględnością. Człowiek taki uwielbia niszczenie, rozkład, władzę, to bezwzględny tyran i egoista. Prawdziwy psychopata niszczy dla samego niszczenia, wcale mu nie chodzi o budowanie. Mówi, że to dla dobra ludzi, a prawda jest całkiem inna, chodzi jedynie o pragnienie władzy, w każdej formie.

Psychopata ma deficyt lęku, także jego reakcja na nagłe dźwięki lub inne bodźce jest „uśpiona”. Stąd uważa się go za nieustraszonego, odważnego, bohaterskiego. Nie jest to tak naprawdę nic pozytywnego. Z deficytem lęku a także brakiem uczuć u psychopaty wiąże się skłonność do ryzyka, prowokowanie sytuacji dających duże dawki adrenaliny, przekraczanie granic moralnych, balansowanie na granicy prawa lub całkowite łamanie prawa. Jego „uśpiony” organizm pozbawiony lęku i uczuć jakby dąży poprzez ten głód silnych wrażeń do równowagi.

Psychopata jakby pragnie doznać chociaż cząstki tego, co czują ludzie normalni. Stąd łamanie prawa, ciągle żyje na adrenalinie, by poczuć cokolwiek. Z jego jednoczesnym deficytem moralnym prowadzi to do tragicznych skutków. Nie liczy się z nikim i niczym, kręci go, jak kogoś „zrobi w konia”, niszczy dla samego niszczenia, by mieć kontrolę nad innymi, także podwładnymi. Przy tym uwielbia bajkopisarstwo.

Psychopata ciągle wraca na złą drogę i to jest jego świadomy wybór, a nie nieszczęśliwy zbieg okoliczności. Nic go tak nie zabija, jak nuda i monotonia. Nie ma obecnie żadnej sensownej terapii dla psychopaty. Co gorsze, próby terapii jeszcze bardziej go „rozbestwiają”, ponieważ psychopata uczy się wtedy więcej na temat pojęć takich jak: współczucie, sumienie, altruizm (coś, co jest mu zupełnie obce, czego nigdy nie poczuje) i sypie takimi banałami i formułkami na lewo i prawo mamiąc swoje potencjalne ofiary.

Psychopata to zazwyczaj dość atrakcyjna osoba, ma czarującą powierzchowność i często wywołuje wrażenie, jakoby posiadał najzacniejsze ludzkie zalety. Jest manipulatorem wykorzystującym swoje werbalne zdolności do wychodzenia z opałów. Psychopata uwielbia być podziwianym i rozkoszować się pochlebstwami innych. Ma jednak swoje słabości: po pierwsze często gubi się w swoich kłamstwach, po drugie jego deficyt lęku sprawia, że zupełnie nie potrafi ocenić sytuacji, nie boi się nikogo lub niczego. Myśli, że jest nietykalny i że nic mu się nie może stać. Przecenia czasem swoje zdolności podejmując zbyt wielkie ryzyko.
Często jest uważany za „wielkiego”. Jednak on nie jest wcale wielki, to najbardziej „skrzywiona” osoba, jaką tylko można sobie wyobrazić. To tylko bestia, która udaje, naśladuje ludzi. Tak naprawdę nie posiada niczego, co ludzkie. Co więcej, jest największym wrogiem człowieka.

Rozejrzyjcie się. Zdarza się, że taki człowiek bez sumienia piastuje ważne stanowisko. Osiąga to jednak dzięki swojemu darowi przekonywania, manipulacji, kłamstwami, bezwzględnością. Człowiek taki uwielbia niszczenie, rozkład, władzę, to bezwzględny tyran i egoista. Prawdziwy psychopata niszczy dla samego niszczenia, wcale mu nie chodzi o budowanie. Mówi, że to dla dobra ludzi, a prawda jest całkiem inna, chodzi jedynie o pragnienie władzy, w każdej formie. O wiele łatwiej jest dojść do władzy nie posiadając sumienia, nie licząc się z nikim, kłamiąc, manipulując, likwidując na każdym kroku potencjalne zagrożenie. I tu nie chodzi o jakąś nadzwyczajną inteligencję tylko o brak oporów moralnych, o skrzywienie psychiki, o brak tego, co najbardziej ludzkie. Pozdrawiam Czytelników.

PS. Miałem dzisiaj okazję rozmawiać z wieloma osobami na trudne tematy, o relacjach międzyludzkich. Nikomu nie było do śmiechu. Publikacja tego felietonu nie jest przypadkowa.
/oprac. wg psychika.net/