Stało się, dajmy sobie na luz, zanim pokusimy się o krytykę, tę kreatywną oczywiście…

Zjawisko powtarza się regularnie po każdych wyborach. Elektorat „za” i „przeciw” jest zupełnie wypłukany z cierpliwości. Objawia się to na różne sposoby, staje się wymagający i na wyrost krytykujący. Wyborca w niedzielę oddaje głos „za” lub „przeciw”, w poniedziałek stawia żądania i bardzo „trzyma za słowo”, nie pozwala na oddech, a we wtorek pompuje siarczystą krytykę. oraz chce tu i teraz. Delikatnie mówiąc, mało to poważne, nieco głupiutkie i pozbawione logiki. Zwycięzca żeby się wykazać, potrzebuje odrobinę czasu i strategicznego planu.

Radny prze o darmowe przejazdy środkami miejskiej komunikacji, jeszcze nie tak dawno forsując pogląd z guru swojego komitetu, że trzeba szukać oszczędności, na „forum z tradycjami” domagają się pilnie dworca przesiadkowego, „piątka” na gwałt potrzebuje hali itd. itp. roszczeń jest, że och i ach. Przy tym przewija się zarzut do autora niniejszego bloga, że smaruje wazeliną ratuszową władzę. A to mnie śmieszy, nic poza tym. Stąpam poważnie po łomżyńskim gruncie, wiem, że trzeba przeżyć wiele poniedziałków i wtorków, żeby dokonać oceny człowieka, który ledwie miesiąc temu złożył ślubowanie i został zmuszony do uczestnictwa w harcach radnych, którzy szukali umocowania. Nikt nie bierze pod uwagę, że budżet na 2019 rok nie został jeszcze „przyklepany”, że obowiązują prawo, procedury, wartości, uzgodnienia, gradacja ważności przedsięwzięć. A to wymaga minimum czasu. To minimum prezydentowi się należy, jak psu kość, więc mu go kulturalnie dajmy. Larum nad czymś, co ma dopiero zaistnieć na pewno nie przyspieszy działań, a jedynie może je spowolnić.

Nowa władza i samorząd zapowiedzieli wiele, nie tylko ja mam tego świadomość. Będę ich w miarę swoich możliwości na tym blogu rozliczać. Ale proponuję zrobić to uczciwie i w określonym przedziale czasowym. A taki nadejdzie niebawem, czas bowiem płynie i każdy czeka na zaspokojenie oczekiwań. Ale bez przesady, nie róbmy tego w powyborczy poniedziałek i wtorek. Jak można oceniać prezydenta, który ledwie znalazł umocowanie w nowym składzie samorządu?! Niecierpliwość trąci brakiem powagi, zrozumienia i trzeźwej oceny rzeczywistości. Inkryminacja, że jestem na „tak” do nowej władzy nie może być rozpatrywana w formie zarzutu. Jestem na „tak”, jak najbardziej. Ale oczywiście do czasu, bo jak się władza nieładnie potknie, czy rypnie z grubej rury kulą w płot, to wtedy „tak” będę ważył i obracał na wszystkie strony. Moje felietony szły w kierunku, by łomżyńska społeczność tchnęła swym głosem nowy powiew w samorząd. Stało się, dajmy sobie na luz, zanim pokusimy się o krytykę, tę kreatywną oczywiście. Pozdrawiam Czytelników.

PS. Wcześniej pozwoliłem sobie dokonać oceny budżetu na 2019 rok, według mnie dobrze skrojonego, na miarę możliwości i oczekiwań. Pewnikiem się nie myliłem, bo komisje przed środową sesją debatowały i przyznały prezydentowi rację. Jak będzie w środę? Zobaczymy.