Capriccio, czyli kaprys solo na papierosa, monitor i klawiaturę…

Poseł Bernadeta Krynicka swego czasu była przeze mnie, mówiąc bardzo delikatnie, źle oceniana. Nie wstydzę się tego, tak jak niczego co w życiu napisałem, po prostu tak ją postrzegałem. Niewątpliwie na tę moją ówczesną ocenę miał duży wpływ brak pełnej informacji, niektórzy radni wprowadzający mnie w błąd, ale i sama pani Krynicka. Nie sądzę, by ta historia była warta głębszej analizy. Zrobiła potężny krok do przodu, to ją bardzo od innych odróżnia. Było, minęło, nie sądzę, by tkwiła w niej jakowaś zadra z tego powodu i szczególna złość na Kruka Mariana. Posiada po prostu cechy, które to wykluczają. Ja to czuję. Ja to wiem.

Poseł Bernadeta Krynicka jest „nieskomplikowana” a to unikalna cecha wśród polityków. Jest ponadto mistrzynią budowania skrótów myślowych, co uwielbiam a co bardzo musi wkurzać rasowych polityków, speców od mataczenia i krętactwa. Właściwie zalet ma więcej, w tym równie cenne jak prostolinijność, pracowitość i umiejętność dostrzegania wartości. Na dodatek, i na nieszczęście dla innych, bardzo szybko się uczy. Nie trzeba poseł Krynickiej osobiście znać, by te zalety dostrzec, ocenić i docenić.

Przymierzając się do napisania tego krótkiego kaprysu solo na papierosa, monitor i klawiaturę przeczesałem internet, wysłuchałem ponownie praktycznie wszystkich publicznych jej wypowiedzi. Przyznam, że gdy udało mi się zacząć poprawnie „czytać” poseł Krynicką, polubiłem jej wystąpienia w mediach. Mam przy tym wielką frajdę, bowiem kiedy dokonuje się konfrontacji tego co poseł mówi, z tym, co piszą na ten temat krytycy, analitycy polityczni, posłowie różnej maści, komentatorzy, jej przeciwnicy, odnosi się wrażenie, że nie do końca rozumieją, co ta kobieta mówi. A mówi przecież językiem prostym, bez owijania w tzw. bawełnę, w czym inni doszukują się nieuzasadnionych kontrowersji.

Z czasem doszedłem, że moje podejrzenia są błędne. Przy głębszej analizie okazuje się, iż większość odbiorców doskonale rozumie, co poseł Krynicka chce przekazać. Problem w tym, że jest to dla nich szalenie niewygodne. Wolą sprawy obrócić w żart, zbagatelizować sedno, wyrwać z kontekstu, obarczyć brakiem doświadczenia. Taki ostentacyjny, pozorny, brak zrozumienia w stosunku do tego, co poseł chce przekazać, być może w jakimś stopniu krzywdzi panią Krynicką, choć nie wierzę, że ona aż tak bardzo się tym przejmuje. Dlaczego tak sądzę? Ano dlatego, że osiąga wytyczone cele, a więc jest skuteczna. A właśnie za skuteczność podatnik posłowi płaci. Kiedy dodamy do tego wspomnianą wyżej pracowitość, okazuje się, iż ma niekiedy dużą przewagę nad posłami z większym stażem. Co by nie mówić i pisać, ma niemały dorobek jak na jedną kadencję w sejmie. Emanuje poza tym swoistą innością, co  pozwala tej pani, paradoksalnie, zjednywać sobie ludzi.

Ten krótki mój kaprys solo na papierosa, monitor i klawiaturę może być odebrany, jako pogląd skrajnie subiektywny, z czym na pewno nie do końca się zgodzę. Chętnie wejdę w polemikę z osobami o odmiennym do mojego poglądzie. Oczywiście pod warunkiem, że oparta będzie na faktach i argumentach. Namawiam zatem, nauczmy się „czytać” poseł Bernadetę Krynicką. Uważam, że warto. Pozdrawiam Czytelników.

PS. Nie znam poseł Krynickiej osobiście, nie miałem ku temu sposobności. Może kiedyś będzie okazja, kto wie. Lubię dyskurs z kimś, kto nie buja w obłokach tylko wali prosto z mostu tu i teraz. Wymiana zdań na takich odkrytych zasadach, zawsze daje szansę, że wypracuje się coś szczerego i uczciwego.

I jeszcze jedno. Przepraszam Czytelników, że od jakiegoś czasu wtrącam w swoje felietony wątki muzyczne. Tak mi jakoś pozostało po ostatnich wyborach do samorządu. I trzyma. Proszę wybaczyć, lecz na ten czas nie potrafię odpowiedzieć, jak długo to potrwa.