Nie oszukujmy się, jedynki z podlaskich list PiS i KE były pewniakami, ich wygrana była formalnością. Sztuki dokonał…

Gonitwa za nami. Podlaskie ma trzech posłów w Parlamencie Europejskim: Karola Karskiego, Tomasza Frankowskiego i Krzysztofa Jurgiela. Frekwencja rekordowa, wynik mocny. Panowie Karski i Frankowski byli "jedynkami", ich zwycięstwo nie budzi zdziwienia. Jednakże w odniesieniu do pana Jurgiela możemy mówić o wielkim sukcesie.

Posłowi Krzysztofowi Jurgielowi nie dawano wielkich szans. Tym czasem próba jego „wyautowania”, skończyła się porażką partyjnych strategów i antykolegów. Pan Jurgiel nie miał łatwego zadania. Odstawianie tego znanego nie tylko w podlaskim polityka zaczęło się w ubiegłym roku. Najpierw pozbawiono go teki ministra rolnictwa, później po jesiennych zawirowaniach związanych z wyborami samorządowymi m.in. w Łomży nie przedłużono mu „kontraktu” na szefowanie PiS na Podlasiu. Wyglądało to na „śmierć polityczną”, a w ocenie wielu polityków wstawienie posła Jurgiela, jako nr 2 na liście do parlamentu miało być gestem na tzw. otarcie łez. Przemawiają za tym fakty, choćby ten, że Karol Karski dostał bezpośrednie namaszczenie Prezesa PiS, włącznie z ulotkami, na których pan Karski był przedstawiony na fotografii z Jarosławem Kaczyńskim oraz bezpośrednim poparciem tłustą czcionką: „Profesor Karski jest kandydatem Jarosława Kaczyńskiego”.

Takie podejście do sprawy szefa PiS na pewno nie mogło budzić optymizmu dla „dwójki” na liście. Nic bardziej błędnego. Okazuje się, że doszło do silnej mobilizacji obozu skupionego wokół posła Krzysztofa Jurgiela. W kampanię zaangażowali się licznie posłowie i samorządowcy różnych szczebli. Kandydaturę pana Jurgiela mocno wsparli i bezpośrednio zaangażowali się w jego poparcie. W tej chwili już wiemy, że wszyscy wspólnie osiągnęli nadspodziewany efekt – Krzysztof Jurgiel został posłem Parlamentu Europejskiego.

Nie oszukujmy się, jedynki z podlaskich list PiS i KE były pewniakami, ich wygrana była formalnością. Sztuki dokonał poseł Krzysztof Jurgiel. Zadziwia jego dobry wynik w „bastionach” posła Kołakowskiego – w zambrowskim i kolneńskim. W łomżyńskim było nieco gorzej, ale przecież liczy się produkt finalny. Właściwie z tych trzech wymienionych osób, o prawdziwym sukcesie może mówić właśnie Krzysztof Jurgiel i osoby, które udzieliły mu wsparcia nie baczące na ewentualne konsekwencje. Pozdrawiam Czytelników.

PS. Generalnie o wyborach do Parlamentu Europejskiego napiszę w oddzielnym felietonie. Zaznaczę tylko, że wynik wyborów nie wywołał u mnie szoku. Raczej jest konsekwencją procesu na polskiej scenie politycznej, z którym mamy od jakiegoś czasu do czynienia, a którego niektórzy liderzy polityczni nie mogą zrozumieć, dbając głównie o własne „ja”.