Dwóch radnych, p. Chudziński i p. Kowalewski, licytowało się, który z nich się lepiej czuje. Spór nie został…

Nie trzeba było długo czekać, dzisiejsza sesja pokazała, że zdecydowanie zmienił się rozkład sił w łomżyńskim samorządzie, ale również przybyło rozsądku owocującego merytorycznym spojrzeniem na ważne zagadnienia dotyczące życia miasta. Finał pokazał, że samorządność jest i jest ponad.

Prognozowana na dzisiejszą sesję obfita dyskusja takąż była, lecz nie na tyle, by można ją było nazwać zaciętą, czyli z „dużej chmury mały deszcz”. Owszem, było novum. Dwóch radnych, p. Chudziński i p. Kowalewski, licytowało się, który z nich się lepiej czuje. Spór nie został jednoznacznie rozstrzygnięty.

Przy uchwale w sprawie zwiększenia punktów sprzedaży alkoholu i zmiany ich odległości od określonych obiektów kulturalnych, religijnych i oświatowych z obu tron, zarówno zwolenników, jak i przeciwników popłynęły standardy a nawet slogany. Sądzę, że bardzo ważnym głosem w sprawie było wystąpienie radnego Mariusza Tarki, który celnie skomentował zasadność przyjęcia tej uchwały, podkreślając konieczność ukłonu w stronę przedsiębiorców, zaznaczając przy tym, że wzrost punktów sprzedaży alkoholu w odniesieniu do wzrostu go pijących jest czysto teoretycznym rozważaniem. Radny Kowalewski okrasił swoje wystąpienie sloganami, choć wątek merytoryczny w tym na pewno był. Ostatecznie „opcja prezydencka” wygrała głosowanie stosunkiem 11 do 10, jeden z radnych /p. Michalak/ wstrzymał się od głosu  a radna Śledziewska na czas głosowania „wsiąkła” i nie wzięła na siebie żadnej formy odpowiedzialności.

Debata w sprawie cen za wywóz nieczystości stałych była obfita, bardzo merytoryczna, choć niekiedy, co słusznie zauważył radny Witold Chudziński, sięgała do zagadnień, które nie były przedmiotem obrad dzisiejszej sesji. Warte podkreślenia są wystąpienia wice Andrzeja Garlickiego – w mojej ocenie kuty jest w temacie i wie co mówi. Okazało się, że większość radnych wreszcie zrozumiało powagę sprawy i nie ma co dalej szkodzić miastu „przeciągając strunę” i pozwalać sobie na dalszy drenaż kieszeni mieszkańców. Inaczej niż w poprzednich głosowaniach nad tą uchwałą, nie było jedności w klubach radnych, którzy szli w kierunku „nie bo nie”, co trafnie zauważył radny Wojtkowski. Uchwała przeszła 13 głosami przeciwko 8, jedna osoba wstrzymała się od głosu /radny Podsiadło/ a do większości dołączyli radni Wiesław Grzymała i Marek Dworakowski, co może świadczyć, że nie wprowadzono w klubach PiS i Przyjaznej Łomży dyscypliny głosowania. Pozdrawiam Czytelników.

PS. Sesję rozpoczęła debata nad sprawozdaniem dotyczącym Parku Przemysłowego. Odniosłem wrażenie, że nie każdy zabierający głos w tej sprawie rozumie o czym tak naprawdę mówi i do czego park ma służyć. Nie można myśleć o zamknięciu czegoś, przed czym jest przyszłość. Ale o tym w oddzielnym felietonie.

Przy okazji pozwolę sobie dodać, że popieram pogląd radnej Alicji Konopka, że wędrowanie komisji po mieście niekoniecznie musi dobrze służyć gospodarzom tych spotkań. Odmienne zdanie na ten temat ma szef tych marszrut, radny Kowalewski. Ma prawo, wolny kraj.