Nie elektorat, lecz decydenci PiS zagrali przeciwko Łomży…

Łomża od blisko dwóch lat precedensami stoi. Doznaliśmy kolejnego, bardzo bolesnego precedensu – nie elektorat, lecz decydenci PiS zagrali przeciwko Łomży. Mało tego, wykorzystali swój elektorat do swoich wewnętrznych rozgrywek, wpychając swoich wyborców świadomie w ramiona porażki. Nie inaczej trzeba nazwać wystawienie tylu kandydatów w jednym mieście. Głosy oddane na p. Agnieszkę Muzyk i p. Piotra Modzelewskiego zdecydowanie uszczupliły wynik p. Bernadety Krynickiej. Uważam, że ten zabieg działaczy PiS został wykonany bardzo świadomie, te wybory były doskonałą okazją do „wykonania wyroku” na p. Krynickiej za ubiegłoroczne wybory samorządowe, w których nie poparła kandydatki PiS na prezydenta Łomży, a opowiedziała się zdecydowanie za usuniętym z tego ugrupowania p. Mariuszem Chrzanowskim.

Ubiegłoroczny sukces p. Chrzanowskiego został okraszony obecną porażką p. Krynickiej. Dla mnie jest to pozbawione logiki, a taka strategia jest wyraźnym działaniem na szkodę Łomży. Nikt z PiS przygotowując taką strategię nie zastanowił się nad stratami, jakie w ogólnym rozrachunku takie działanie przyniesie miastu nad Narwią. Nie ma bowiem żadnych gwarancji, że niewątpliwy sukces posła Kołakowskiego przełoży się na poprawne i korzystne relacje z władzami miasta i samorządem, dla realizacji wytyczonego projektu na Łomżę. Kadencja samorządu staje się tym samym trudniejsza, bo może zacząć obfitować w „wymianę fantów” i „stawianie warunków” między stronami, co niekoniecznie musi się okazać korzystne dla miasta i pozytywnego funkcjonowania tworzących go środowisk.

Czy radość niektórych grup z porażki p. Bernadety Krynickiej jest adekwatna do związanych z tym strat? Co do tego nie ma żadnych wątpliwości, że miasto nie otrzyma z tego tytułu żadnej rekompensaty. PiS zrobiło Łomży poważne „kuku”, w imię zaspokojenia urażonych ambicji określonej grupy osób. Łomża w bardzo głupi sposób straciła jeden mandat na Wiejskiej. Sądzę, że jeszcze dzisiaj „oszukany elektorat” PiS nie zdaje sobie sprawy, jak został instrumentalnie wykorzystany przez własnych działaczy z ostateczną szkodą dla miasta a zatem i siebie samych.

Sukces odniósł p. Lech Kołakowski. Wynik p. Macieja Borysewicza też nazwałbym sukcesem, gdyż potrafił utrzymać kapitał, którym został obdarzony przez wyborców jesienią ubiegłego roku. Młodość w osobie p. Modzelewskiego nie znalazła uznania wśród rówieśników i wynik okazał się bardzo marny. Natomiast wynik p. Muzyk okazał się wielką klapą, bowiem te kilka tysięcy z jesieni stopniało do niecałych dwóch. Pani Krynicka osiągnęła łączny wynik znacznie lepszy od tego sprzed czterech lat. Łomża została na najbliższe lata z jednym posłem. Kogoś to bawi, satysfakcjonuje?

Reasumując. Łomża dała się oszukać, na własne życzenie. I ma poważny kłopot. Na tym etapie jest to rozważanie czysto teoretyczne. Jak będzie to wyglądało w praktyce, przekonamy się „na własnej skórze”. Życie toczy się dalej, osobiście wierzę w zdolności pozyskiwania sprzymierzeńców, jakie posiada prezydent Chrzanowski, co niejednokrotnie Łomży udowodnił. Pozdrawiam Czytelników.