FILARY KOŚCIOŁA: ŚWIĘCI APOSTOŁOWIE PIOTR I PAWEŁ

Dzisiaj, 29 czerwca, Kościół obchodzi Uroczystość świętych Apostołów Piotra i Pawła. Są to dwa potężne filary Kościoła pierwotnego. A zatem: „Wysławiajcie razem ze mną Pana, wspólnie wywyższajmy Jego imię” (Psalm 34,4). Papież Jan Paweł II napisał w książce Pamięć i tożsamość (2005), że „Paweł i Piotr przynieśli Ewangelię do Grecji i do Rzymu (...). Ewangelia wkroczyła na kontynent europejski (...). Ewangelizacja stworzyła Europę. (...) Mówiąc, że ewangelizacja wniosła fundamentalny wkład w kształtowanie się Europy, nie mamy zamiaru umniejszać wpływu świata klasycznego. Kościół w swojej działalności ewangelizacyjnej przejął dziedzictwo kulturowe, które go poprzedzało, i nadał mu nową formę”.

Piotr był nieco starszy od Pawła. Obydwaj ponieśli śmierć męczeńską za rządów cesarza Nerona, po pożarze Rzymu, który wybuchł w 64 roku, aczkolwiek raczej nie w tym samym dniu. Spójrzmy na ich CV.

Przed spotkaniem Jezusa
Pierwotne imię Piotra brzmiało Szymon. Jego ojcem był Jan, matka nie jest nigdzie wzmiankowana. Pochodził z Betsaidy, miejscowości położonej nad jeziorem Genezaret w Galilei, z zawodu był rybakiem, i to raczej niewykształconym. Potem, prawdopodobnie wskutek zawarcia małżeństwa (Ewangelie wzmiankują jego teściową), zamieszkał w Kafarnaum, które stanowiło centrum wędrownej działalności Jezusa, a nawet zyskało miano „Jego miasta”.

Jeśli chodzi o Pawła (greckie Paulos, semickie Saul, czyli Szaweł), pochodził on z częściowo pogańskiego Tarsu w Cylicji (dziś Turcja), jego siostra wyszła za mąż w Jerozolimie. Będąc Żydem z diaspory, mówił po hebrajsku i grecku, miał również obywatelstwo rzymskie. Nauczył się rzemiosła, to znaczy „wyrabiania namiotów”. W Jerozolimie kształcił się u stóp rabbiego Gamaliela Starszego, stając się niebawem – jak sam przyzna - faryzejskim „zapaleńcem w zachowywaniu tradycji przodków”.

Spotkanie z Jezusem 
Szymon wraz ze swoim bratem Andrzejem zostali jako pierwsi powołani na uczniów Jezusa nad Jeziorem Genezaret, ale obydwaj już Go poznali nieco wcześniej, nad Jordanem, gdzie działał Jan Chrzciciel. Od Jezusa otrzymał Szymon niebawem nowe imię Piotr, które etymologicznie znaczy „skała” (po aramejsku Kefas) i wskazuje na jego prymat w gronie Apostołów i w całym Kościele. Pod Cezareą Filipową, jako pierwszy spośród uczniów, wyznał on wiarę w Jezusa jako Mesjasza i Syna Bożego. Później także był pierwszym świadkiem oficjalnym (czyli nie licząc kobiet) Jezusa zmartwychwstałego, a zatem widział Go po zmartwychwstaniu wcześniej niż pozostali Apostołowie.

Paweł natomiast niemal od razu włączył się intensywnie w dzieło prześladowania Kościoła pierwotnego. I w takich właśnie okolicznościach, pod Damaszkiem, spotkał zmartwychwstałego Chrystusa, który uczynił z niego swojego zwolennika. Działo się to na początku lat trzydziestych I wieku. W efekcie tego spotkania Paweł rozpoczyna przygotowania do podjęcia misji wśród pogan, m.in. udaje się do Jerozolimy, aby zapoznać się z działającym tam Kefasem, czyli Księciem Apostołów, zatrzymując się u niego piętnaście dni.

Misyjne głoszenie Jezusa
Piotr w portowej Cezarei Nadmorskiej nawrócił pierwszego poganina, setnika Korneliusza, wraz z jego domownikami. Ale to Pawła określamy mianem Apostoła pogan. On właśnie odbył trzy wielkie podróże misyjne, pokonując podczas tych wyczerpujących i niebezpiecznych wypraw ok. 10 tys. km dróg morskich i lądowych (a marzył jeszcze o podjęciu ewangelizacji w Hiszpanii). Kiedy Paweł z towarzyszami dotarł do Filippi w Macedonii, to w ten sposób przyniósł Ewangelię z Azji (Ziemia Święta wchodzi w skład Azji) do Europy. Najbardziej spektakularnym wyrazem misyjnych sukcesów obydwu Apostołów było postawienie stóp w Rzymie, symbolicznej stolicy ówczesnego świata i faktycznej stolicy Imperium Rzymskiego. Tam również ponieśli oni niebawem śmierć męczeńską, gdy cesarz Neron (zm. 68) podjął zemstę na chrześcijanach, rzekomo za podpalenie przez nich Rzymu. Piotr został ukrzyżowany, a Paweł ścięty mieczem. Ciało Piotra spoczywa w podziemiach bazyliki watykańskiej, natomiast ciało Apostoła pogan w bazylice świętego Pawła za Murami w Rzymie.

Nam, chrześcijanom żyjącym na początku trzeciego tysiąclecia, wciąż potrzeba tego urzekającego ideału pierwszej miłości wobec Jezusa, którą reprezentują święci Apostołowie Piotr i Paweł. Szczęść Boże.