Bohater spuszcza powietrze…

Poseł Lecha A. Kołakowski przed kilkoma dniami zapowiedział odejście z partii. Przyczyną miała być nie tylko „piątka dla zwierząt”, lecz wiele innych zagadnień, z których głównym jest sytuacja w strukturach PiS w województwie podlaskim. W świetle zdarzeń mamy do czynienia z kompromitacją prezesa i szeregowego posła.

Kiedyś za publiczny skowyt o sytuacji w partii, prezes karał w trybie natychmiastowym. Od zawsze było przyjęte, że problemy w PiS próbowano rozwiązywać wewnątrz ugrupowania, bez obnoszenia się z tym w mediach. Nagle szeregowy poseł z Podlasia kreuje się na bohatera, zapominając, że prezes nie jest może mściwy, ale na pewno pamiętliwy, co na jedno wychodzi. Dziwne zachowanie posła, który nigdy w strukturach partii w podlaskim nie odgrywał jakiejś znaczącej roli, raczej bawił się przez lata w dowodzenie partią na łomżyńskim poletku, robiąc to w sposób, który nie powiększał ilości członków partii, a wręcz przeciwnie – sukcesywnie ich ubywało.

Dowodem na to, że poseł Kołakowski nic w strukturach partii nie znaczy, są jego słowa po niedawnym spotkaniu z prezesem. Swoje spotkanie z wodzem PiS okrzyknął „bardzo ważnym sukcesem”, co jedynie może być powodem do żartów. Nie inaczej odbieram fakt, że po kilku kadencjach w sejmie i spotkaniu z prezesem, poseł Kołakowski zrozumiał, co to jest „polska racja stanu” i będzie ją miał na uwadze. Kiedy dodał, że „dobre reformy PiS muszą być kontynuowane” oraz „opowiadam się za konstytucyjną kadencją parlamentu do roku 2023” i skończył sloganem „bez względu jak się los ułoży, dzisiaj najważniejsza jest sprawa naszej ojczyzny i odpowiedzialnych działań”, zrozumiałem, że szeregowy poseł zaczął intensywnie spuszczać powietrze a jego bohaterstwo filcuje się na oczach rozchichotanej publiki.

Po rozmowie z prezesem i jego totumfackim, poseł-bohater na temat „piątki dla zwierząt” jedynie zażartował, kwitując: „Prezes lubi zwierzęta, ja też mam pieska, z którym lubię wychodzić”. Poseł natomiast coraz więcej mówi na temat sytuacji w strukturach PiS w podlaskim. Sądzę, że to zdradza posła, iż istniej w jego głowie cel ważniejszy, niż ustawa, która została wrzucona do szuflady i długo nie ujrzy światła dziennego. Cóż to za cel, można jedynie spekulować. Ja się przychylam do hipotezy, że ma to związek z wyborami w 2023 roku. Moim zdaniem bohater już nie chce być posłem, ale kimś nadal chce być. Kim? O tym innym razem.

W świetle tych wszystkich ostatnich zdarzeń mamy do czynienia z kompromitacją zarówno prezesa, jak i szeregowego posła. Jak się okazuje walka o władzę jest w stanie wykreować wodewil, którego uczestnicy nie mają żadnego poczucia wstydu. Nie ma w tym bohaterstwa, jest raczej bankructwo moralne. Pozdrawiam Czytelników.

PS. To przecież prezes i szeregowy poseł chcieli w 2018 roku oszukać mieszkańców Łomży. Wspólnie zagrali utwór muzyczny, który był tak bardzo fałszywie odegrany, że ucho łomżyniaków tych nutek nie zaakceptowało, co eksplodowało sukcesem miasta i jego mieszkańców wbrew woli żądnych władzy. To jest kolejny przykład, że szeregowy poseł do polityki się nie nadaje, na bohatera pewnikiem też nie.