Dwukrotnie opadła mi szczęka…

W jednej z sal Hali Kultury w Łomży odbyła się w dniu dzisiejszym XXXVI sesja Rady Miasta w Łomży. Treści uchwał i ich ważność była na tyle zrozumiała, że nie spodziewałem się w trakcie dzisiejszych obrad nic nadzwyczajnego. Okazuje się - nie po raz pierwszy zresztą - iż bardzo się pomyliłem. Zaskoczenie było na tyle mocne, że dwukrotnie opadła mi szczęka.

Pierwszy raz szczęka opadła,
kiedy pod obrady poddano uchwałę w sprawie wyrażenia zgody na zawarcie Porozumienia międzygminnego pomiędzy Miastem Łomża a Gminą Piątnica w zakresie publicznego transportu zbiorowego. Radni opozycyjni, stanowiący mniejszość w radzie, przypuścili atak lawiną pytań. Głównie chcieli poznać, jakie wynikają korzyści dla Miasta Łomży z tego porozumienia tzn. jak konkretnie kwotowo będzie to wyglądać. Wywiązała się polemika, w mojej ocenie zupełnie niepotrzebna. Kwoty nie padły, bo nie mogły paść. Dopiero Skarbnik Miasta, zupełnie słusznie, sprowadziła dyskusję na konkretne tory. Okazało się, że porozumienie jest nadzwyczaj proste, jak konstrukcja cepa. Skarbik w dwóch zdaniach wyjaśniła płynące z porozumienia korzyści. Za transport na terenie Gminy Piątnica tamtejszy samorząd będzie powstałe koszty pokrywał w 100 proc. plus 20 proc za transport na terenie Miasta Łomża. Proste, nie wymagające robienia z tego zagadnienia uniwersytetu. Gmina Piątnica zobowiązała się wpłacić na ten poczet zaliczkę, a konkretne rozliczenie nastąpi w terminie zawartym w umowie. Brak zrozumienia tak prostej sprawy i dociekliwość radnych opozycyjnych jest zadziwiająca. Przecież ile ostatecznie by te koszty nie wyniosły, w całości - zgodnie z umową - będą pokryte przez Gminę Piątnica. Konia z rzędem temu, kto na dzisiaj potrafiłby te koszty sprecyzować, a nawet oszacować. Tak było.

Drugi raz szczęka opadła,
kiedy radny Dariusz Domasiewicz zgłosił radnego Zbigniewa Prosińskiego do pracy w Komisji rewizyjnej, co zgodnie z ustawą jest dozwolone. Zgodnie z nią każdy oficjalny klub w radzie ma prawo do tej stałej komisji zgłosić swojego przedstawiciele. Podobnie, jak wyżej wymieniona uchwała, ta zgłoszona przez szefa klubu „Przyjazna Łomża” i ujęta w porządku obrad prosta jest jak konstrukcja cepa, bo inna być w tym przypadku nie może.

Po zgłoszeniu radnego, pan Domasiewicz usłyszał z ust przewodniczącej Alicji Konopka słowa, które nie tylko mogą powodować opadnięcie szczęki, ale nawet potrafią zwalić z nóg. Przewodnicząca skierowała do radnego takie oto słowa /cyt. zgodnie z oryginałem/: „Ja jeszcze chcę, żeby radę poinformować, co z pana komisją od Biedronia. Czy pan jest w niej, czy nie? Bo ja się nad tym zastanawiałam, bo pan był w komisji Biedronia”.

Na ile mam wiedzę, ale nie tylko ja przecież, w Radzie Miasta w Łomży nie funkcjonowała i nie funkcjonuje podmiot pn. Komisja Biedronia, takiej samorząd łomżyński nigdy nie powoływał.

Radny słysząc tę osobliwą wypowiedź szefowej rady, natychmiast zripostował /cyt. zgodnie z oryginałem/: „Mądrość powinna iść z wiekiem. W pani przypadku poszedł tylko wiek, skoro pani ciągle mnie obraża, na każdej sesji ma jakieś przytyki”, oraz dodał: „Pani rujnuje opinię nie tylko sobie, ale nam wszystkim (…) pani nie powinna być, w mojej ocenie, przewodniczącą”. Tak było.

W świetle powyższego, nie dziwię się, że dwukrotnie opadła mi szczęka. Z pełną odpowiedzialnością stwierdzam, że przy takiej radosnej twórczości przedstawicieli samorządu miała prawo opaść. Pozdrawiam Czytelników.