Zwyciężyły rozsądek i troska…

Refleksje po dzisiejszej sesji Rady Miasta w Łomży są jednoznaczne. Nawet gdybym chciał, nie jestem w stanie poddać negatywnej krytyce przedstawionego stanowiska przez prezydenta Mariusza Chrzanowskiego, projektodawcy podniesienia podatków. Można jedynie zapytać, czy na spotkaniu u premiera pytał, kiedy Łomża dostanie zwrot kilkudziesięciu milionów złotych subwencji oświatowej, tym bardziej, że ten dług rządu wobec miasta w nadchodzącym roku ponownie wzrośnie.

Na dzisiejszej sesji zderzyły się dwa poglądy, jeden za podniesieniem podatków, drugi z utrzymaniem ich na dotychczasowym poziomie. Jestem za poglądem tych pierwszych. Oponenci wykazali po raz pierwszy tak otwarcie brak troski o interes miasta. Jakby bowiem nie rozpatrywać tego zagadnienia, podniesienie podatków w obecnej sytuacji stało się koniecznością, a nie kaprysem władzy. Oczywiście można postawić pytanie, dlaczego mieszkańcy mają ze swojej kieszeni pokrywać nieudolność partii rządzącej. W świetle tego dziwi postawa radnych Klubu PiS, którzy w Radzie Miasta w Łomży stali się totalną opozycją. Ich brak poczucia wstydu i choć częściowej odpowiedzialności, nie może się przekładać na pogląd, że mamy tonąć dla ich zasady „nie bo nie”.

Uzasadnienie poglądu radnych Domasiewicza, Prosińskiego, Kowalewskiego ma się nijak do rzeczywistości, swojemu nie, nie dali żadnego logicznego uzasadnienia, wyciągali jakieś „trupy z szafy”, które nie mają odzwierciedlenia do tu i teraz. Podobnie można odebrać argumenty Skarbnik Miasta, która nietaktownie pozwoliła sobie zaglądać bezpośrednio do kieszeni mieszkańców, szkoda że nie do wszystkich bez względu na ich siłę ekonomiczną. Także tłumaczenie, że w ościennych gminach i miastach na prawach powiatu o podobnej populacji do Łomży podatki są wyższe jest merytorycznie słabe, co ma piernik do wiatraka. Po osobie kształtującej finanse miasta oczekuje się więcej i konkretniej. Ostatecznie tylko włodarz miasta okazał się do bólu uczciwy uzasadniając swój projekt – nie lawirował, nie kombinował, tylko wprost określił powody, które zmuszają Łomżę do podniesienia podatków. Zarzut czemu wcześniej ich nie podnoszono jest chybiony i bez związku z dzisiaj.

Można jedynie zapytać, czy na spotkaniu u premiera Morawieckiego Prezydent pytał, kiedy Łomża dostanie zwrot kilkudziesięciu milionów złotych subwencji oświatowej, tym bardziej, że ten dług rządu wobec miasta w nadchodzącym roku ponownie wzrośnie. Ponadto powinien spytać, jako członek zarządu Związku Samorządów Polskich, dlaczego rządzący nie przygotowali stosownych rezerw, żeby powstające kryzysy można było przechodzić łagodniej. Podobne pytania powinni zadawać swoim decydentom radni PiS, a nie nadymać się na myśl o nieodzownym zabiegu wzrostu podatków. Łomża nie ma zamiaru razem z wami tonąć.

Podatki i opłaty lokalne nie rosną dlatego, że chcemy zrobić prezent władzy centralnej. Bo podatki i opłaty lokalne stanowią źródło dochodów samorządów, a nie budżetu państwa. O ich wzroście w danym roku nie decyduje Warszawa, decydują - w przypadku Łomży - prezydent i radni. A właściwie wyłącznie radni na wniosek prezydenta. Tak łagodny wzrost, w tym trudnym czasie, opłat i podatków lokalnych w Łomży, świadczy o trosce władz i samorządu o mieszkańców, pracodawców, świadczy o gospodarności samorządu. Dzisiejsze głosowanie - nazwijmy je siłowym, bo takież było - świadczy, że zwyciężyły rozsądek i troska właśnie. Pozdrawiam Czytelników.

PS. Szczegóły wzrostu podatków w Łomży przedstawił bardzo precyzyjnie jeden z portali, nie będę więc tego materiału powielał.