Być może precedens, ale obnażył fikcję…

Na dzisiejszej sesji Rady Miasta Łomży procedowano dwa „sensacyjne” wnioski: odwołanie z funkcji wiceprzewodniczącego radnego Andrzeja Grzymały oraz likwidację komisji, do których istnienia nie zobowiązuje radnych ustawa. Radnego odwołano, komisje zlikwidowano. Skupię się na drugim z wniosków.

Zanim doszło do dzisiejszej sesji, z racji skali ważności wniosku w sprawie likwidacji komisji, zwróciłem się do dwóch wójtów i jednego starosty (proszących o anonimowość), aby wyrazili swoją opinie na ten temat. Żaden z nich nie storpedował pomysłu wnioskodawców, mało tego – powiedzieli, że pomysł jest bardzo dobry, choć nigdy głośno tego nie powiedzą radnym samorządów, w których od lat funkcjonują. W ich ocenie istnienie komisji nie przynosi żadnych namacalnych korzyści, jest stratą czasu i pieniędzy. Uważają bowiem, że produkt finalny i tak ma miejsce na sesjach, na których opinie komisji nie mają praktycznie żadnego wpływu, są każdorazowo akceptowaniem pomysłów władzy wykonawczej, a jeśli nie są i tak nie mają żadnego wpływu. Tyle moi rozmówcy, podkreślam, z wieloletnim stażem w samorządzie i władzy wykonawczej.

Nie tylko w świetle powyższego, nie trudno się zgodzić z wnioskodawcami likwidacji komisji: Obywatelski Klub Samorządowy i Przyjazna Łomża, że przedstawiane argumenty są warte zaakceptowania. Nie mogę tylko zrozumieć, dlaczego część radnych podczas debaty atakowała bezpośrednio radnego Piotra Serdyńskiego, choć był on wyłącznie wyznaczony przez wnioskodawców do zreferowania procedowanaj uchwały. Przecież wnioskodawców było znacznie więcej, którzy znaleźli ostatecznie zrozumienie także w klubie Prawa i Sprawiedliwości, popierających pomysł likwidacji komisji. Wola trzech klubów Rady Miasta o czymś świadczy, jest przekonywująca. Podziwiam radnego Serdyńskiego, że nie dał się wciągnąć w dyskusję „poniżej pasa”, co sugerował między wierszami radny Andrzej Wojtkowski.

Trudno się zgodzić z poglądem radnego Andrzeja Wojtkowskiego, który rzucił zapytanie, co się stało w ciągu miesiąca, że doszło do złożenia takiego wniosku. W mojej ocenie tkwi w tym poważne przekłamanie lub brak interpretacji teraźniejszości ze strony tego radnego. Nie trudno bowiem zauważyć, o czym było na blogu kilkakrotnie, że ten balon nieporozumień rósł od dłuższego czasu i musiał pęknąć, gdyż ma określoną pojemność. Praca radnego nie może polegać jedynie na akceptacji pomysłów władzy wykonawczej, bo jak zauważył radny Zbigniew Prosiński, nikt składając przysięgę obejmując mandat radnego takiej obietnicy tej władzy nie składał.

Likwidacja komisji nie jest, jak sądzą radni klubu Prezydenta, destabilizacją pracy rady i władzy wykonawczej, lecz w ostatecznym rozrachunku likwidacją fikcji. Na pewno można mówić o precedensie, a nawet o rewolucji, jak pozwolił sobie powiedzieć radny Wiesław Grzymała, jednakże najtrafniej to nazwał radny Piotr Serdyński, że ta uchwala jest pewnym symbolem. Tak, jest nim w tych trudnych z różnych względów czasach i zmusza do refleksji.

Odnośnie drugiego wniosku, w sprawie odwołania Wiceprzewodniczącego, krótko. Radni klubu Prezydenta starali się uchwałę storpedować, oskarżając nawet wnioskodawców o brak znajomości prawa, co w konsekwencji obróciło się przeciwko nim. Ukłon w stronę radcy Mieczysława Jagielaka, który nie dał się wciągnąć w pozaprawne roztrząsanie sprawy niezwykle prostej.

Wyniki głosowania o odwołaniu wiceprzewodniczącego radnego Andrzeja Grzymały: za 12 radnych, przeciw 1, wstrzymał się od głosu 1; radni Prezydenta zbojkotowali glosowanie i nie wzięli w nim udziału. Wyniki głosowania w sprawie likwidacji komisji: za 13, przeciw 8, nie oddal głosu 1. Pozdrawiam Czytelników.

PS. Radna Hanka Gałązka, podczas procedowania uchwały o odwołaniu wiceprzewodniczącego Andrzeja Grzymały, oświadczyła, że nie będzie brała udziału w takich personalnych rozgrywkach. Radny Zbigniew Prosiński bardzo szybko „sprowadził radną do parteru”, pytając, czy nie miała skrupułów kiedy odwoływano m.in. radnego Olszewskiego z przewodniczącego? Odpowiedź nie padła.