Prostackie wylewanie pomyj niczego nie załatwia…

Wszyscy stali Czytelnicy bloga doskonale wiedzą, że radny Dariusz Domasiewicz w wielu naszych felietonach przedstawiany był jako „bohater negatywny”. Wiele spraw chcieliśmy „wyprostować” i swego czasu zwróciliśmy się do radnego Domasiewicza o udzielenie wywiadu bez cenzury. Niestety, z naszej propozycji nie zechciał skorzystać dziwnie to uzasadniając. Było, minęło. Wracamy ponownie do osoby radnego w odniesieniu do sprawy publicznej debaty na temat automatów umieszczonych w niektórych placówkach oświatowych, które pozwalają na zakup produktów spożywczych przez dzieci i młodzież. Zaskoczymy naszych Czytelników, bowiem uważamy, że krytyka skierowana w kierunku radnego Domasiewicza za to, że zajął się tym tematem, jest oparta na przesłankach prostackich i świadczy o braku znajomości rzeczy. W naszej ocenie rodzice dzieci powinny być wdzięczni, że radny Dariusz Domasiewicz zatroszczył się o zdrowie ich dzieci.

Zacznę od tego, że powoływanie się na anonimowe wypowiedzi rodziców, że radny nie będzie im dyktował, co ich ich dzieci mają w szkole konsumować, jest zabiegiem wątpliwym, ryzykownym i nieprzekonywującym. Jaki bowiem problem powołać się na wypowiedzi rodziców proszących o anonimowość, którzy stwierdzą, że dziękują radnemu Domasiewiczowi za zainteresowanie się w ich ocenie tak ważną sprawą. Każdy z tego typu zabiegów nosi w sobie wadę. Problem jest poważniejszy.

W następstwie pandemii sklepiki szkolne zniknęły. W zamian pojawiły się w placówkach oświatowych automaty do sprzedaży różnych produktów spożywczych. Asortyment dedykowany uczniom powinien być zgodny z wytycznymi Rozporządzenia Ministra Zdrowia z dnia 26 lipca 2016 r. W paragrafie 1. tego rozporządzenia wymienione są produkty spożywcze, które mogą być sprzedawane w sklepikach szkolnych a obecnie w zamontowanych automatach. Są tam zawarte takie kryteria, jakie muszą spełniać wybrane grupy produktów spożywczych co do zawartości cukru, tłuszczu i soli.

Rozporządzenie to jasno określa grupy środków przeznaczonych do sprzedaży dzieciom i młodzieży w jednostkach systemu oświaty. Wskazano tam, że mogą być tam sprzedawane dzieciom i młodzieży określone grupy środków spożywczych pod warunkiem, że nie zawierają więcej niż:

1) 15 g cukru w 100 g/ml produktu gotowego do spożycia, a w przypadku produktów mlecznych, o których mowa w ust. 1 pkt 7, nie więcej niż 13,5 g cukru w 100 g/ml produktu gotowego do spożycia;
2) 10 g tłuszczu w 100 g/ml produktu gotowego do spożycia;
3) 0,4 g sodu/ 1 g soli w 100 g/ml produktu gotowego do spożycia, a w przypadku pieczywa półcukierniczego i cukierniczego nie więcej niż 0,45 g sodu/ 1,2 g soli w 100 g/ml produktu gotowego do spożycia.

Mamy więc jasną sytuację, która wyklucza niedomówienia. Medialne i inne formy napaści na radnego Domasiewicza z tytułu zainteresowania się automatami na terenie szkół, które mają w swej ofercie artykuły spożywcze jest nieuzasadnioną prostacką formą wylewania pomyj i niczego nie załatwia. I w naszej ocenie na pewno nie jest oparta na większościowej opinii rodziców, bo to by świadczyło, że nie niosą w sobie troski o zdrowie dzieci, a o to ich nie podejrzewamy.

Radny Dariusz Domasiewicz wywołał polemikę, która powinna wpłynąć na aktywność rodziców w kształtowaniu prawidłowych nawyków żywieniowych dzieci w szkole, bowiem współpraca rodziców, troszczących się o zdrowie swoich dzieci, w tym obszarze jest nieodzowna. Rodzice mogą i powinni wspomóc placówki szkolne w konkretnych działaniach na rzecz zdrowego żywienia. I o to zapewne głównie chodzi radnemu Dariuszowi Domasiewiczowi.

PS. Abstrahując od powyższego. Nie można wykluczyć w działaniach radnego Domasiewicza innych wątków, pozornie ukrytych, które zaprzątają nie tylko jego głowę. Od dawna krążą opinie, stając się powoli tajemnicą poliszynela, że warto wnikliwie zbadać różne działania, które rzekomo mogą się przekładać na dochody kogoś, kto nie jest do tego ustawowo uprawniony, być może od dłuższego czasu sprytnie posługującego się do tego celu różnymi prawnymi fortelami. Nie można zatem wykluczyć, że jest to główną przyczyną prostackiego wylewania pomyj na radnego, który konsekwentnie stara się uchwycić prawdę.